προσριζόω

προσριζόω,

A root, plant firmly,

τὰς βάσεις γῇ Ph.1.207

; τὰ ἀμείνω τῷ ἡγεμονικῷ ib.334:—[voice] Pass.,

μένωμεν ὡς τὰ φυτὰ -ερριζωμένοι Arr. Epict.3.24.8

, cf. Gal.19.181: c. dat., Meno Iatr.6.19.